do upojenia

См. также в других словарях:

• do upojenia — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} do przesytu, do oporu; bez miary : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do upojenia słuchać muzyki, wpatrywać się w kogoś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upojenie — Do upojenia «bez miary, zapamiętale, do przesytu»: Widziałem cię wczoraj, jak ćwierkałeś w bramie z Bohdanem. Możesz z nim ćwierkać do upojenia, twoja rzecz, ale do mnie nie przyłaź. A. Minkowski, Szaleństwo. Nocami czytałem do upojenia, za dnia… …   Słownik frazeologiczny

• upojenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. upoić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upojenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upojenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerwa — w życiorysie a) żart. «stan zamroczenia alkoholowego»: Nie pamiętam, jak wróciliśmy z Dudkiem do magla. Włączył mi się pilot. Po wsiach nazywają ten stan upojenia alkoholem przerwą w życiorysie albo też, że się komuś taśma urwała. Mnie zawsze… …   Słownik frazeologiczny

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

• odlot — m IV, D. u, Ms. odlotocie; lm M. y 1. «oddalenie się drogą powietrzną» Odlot samolotu, balonu. Zbliżała się godzina odlotu. Przygotować się do odlotu. ∆ Odlot ptaków «odfrunięcie ptaków wędrownych na okres zimowy lub letni do innych krajów» 2.… …   Słownik języka polskiego

• rozkosz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. tylko w lp «najwyższy stopień uczucia przyjemności, upojenia, radości» Rozkosz zmysłowa. Rozkosz tworzenia, życia. Doświadczać, doznawać rozkoszy. Coś sprawia komuś rozkosz. Coś jest źródłem rozkoszy. Sukcesy… …   Słownik języka polskiego

• rozmarzyć — dk VIb, rozmarzyćrzę, rozmarzyćrzysz, rozmarzyćmarz, rozmarzyćrzył, rozmarzyćrzony rozmarzać ndk I, rozmarzyćam, rozmarzyćasz, rozmarzyćają, rozmarzyćaj, rozmarzyćał, rozmarzyćany «pobudzić do marzenia, wprawić w stan marzenia; odurzyć, upić»… …   Słownik języka polskiego

• szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… …   Słownik języka polskiego

• upojenie — n I 1. rzecz. od upoić. 2. lm D. upojenieeń «stan zachwytu, odurzenia, rozmarzenia» Żyć w upojeniu. ∆ pot. Do upojenia «bez miary, zapamiętale, do przesytu» ∆ med. Upojenie alkoholowe «stan znacznego zaburzenia świadomości, połączony często z… …   Słownik języka polskiego

• wprawić — dk VIa, wprawićwię, wprawićwisz, wpraw, wprawićwił, wprawićwiony wprawiać ndk I, wprawićam, wprawićasz, wprawićają, wprawićaj, wprawićał, wprawićany 1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę» Wprawić oczko do pierścionka.… …   Słownik języka polskiego